۱۰ ماده سمی یا گرانقیمت که باور نمی‌کنید در بدن شما وجود داشته باشند
بدن انسان یک ماشین خارق العاده است که آناتومی آن نتیجه هزاران سال تکامل و سازگاری با تغییرات محیط زیست در کره زمین بوده و باعث شده که انسان ها به یک شکل زیستی بسیار پیچیده تبدیل شوند. در حالی که پیشرفت ها در دنیای پزشکی در قرون گذشته به ما امکان داده تا ماهیت ارگانیسم انسانی را با دقت و جزییات بررسی کنیم اما همچنان ترکیبات و فرآیندهای جدیدی در بدن انسان کشف می شوند. در ادامه می خواهیم شما را با ۱۰ ماده گرانقیمت سمی در بدن انسان آشنا کنیم که به هیچ عنوان باور نمی کنید و انتظار نداشتید که در بدن ما وجود داشته باشند.
۱۰ ماده گرانقیمت سمی در بدن انسان
۱۰- الکل
نوشیدنی های الکلی از پرمصرف ترین نوشیدنی ها در سراسر جهان هستند. گفت می شود که سالانه نزدیک به ۳۶ میلیارد لیتر مشروبات الکلی در سراسر جهان مصرف می شود که برای پر کردن ۱۴٫۰۰۰ استخر شنای المپیک کافی است. در کنار تمایل همیشگی انسان در طول تاریخ به نوشیدن مسکرات، باید بدانید که بدن انسان همواره در درون خود الکل تولید می کند. اتانول یک نوع الکل است که به شکل طبیعی تولید می شود، از طریق تخمیر مواد طبیعی که در نوشیدنی های الکلی نیز وجود دارد. در بدن انسان، باکتری هایی که در دهان و روده ها وجود دارند می توانند به صورت درون ریز، الکل تولید کنند.
برای این کار، باکتری و مخمر باعث تخمیر کربوهیدرات هایی مانند قند موجود در سیستم گوارش می شوند. این فرآیند باعث تولید مقدار کمی اتانول می شود که به سرعت وارد جریان خون می شود. بر اساس مطالعات متعدد، یک فرد کاملاً هوشیار و سالم در هر لیتر از خون خود نزدیک به ۰٫۰ میلیگرم الکل تانول دارد. متانول که نوعی دیگر از الکل است نیز در خون انسان و با غلظت ۰٫۶ میلیگرم در هر لیتر یافت شده است. خوشبختانه این مقادیر آنقدر کم هستند که به سختی در خون شناسایی شده و نمی توانند مشکل قانونی برای افراد به وجود آورند.
با این وجود، برخی افراد نیز کمی بدشانس هستند، به ویژه کسانی که به یک بیماری به نام «سندرم خودآبجوسازی» مبتلا هستند. در این سندرم، سیستم گوارشی فرد پر از باکتری های و قارچ های تخمیر کننده است که باعث تولید مقادیر زیادی الکل از غذاهای شیرین می شوند. افراد مبتلا به سندرم خودآبجوسازی تا ۴ گرم الکل در هر لیتر خود دارند تا جایی که گاهی اوقات بدون نوشیدن مشروبات الکلی حالت مست دارند.
۹- اوزون
اوزون یک ماده بسیار فرار است که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده و در عرض چند دقیقه به مولکول های ساده تر تجزیه می شود. به همین دلیل، گاز اوزون موجود در اتمسفر باید به طور مرتب بازتولید شود و در صورتی که منابع تولید اوزون وجود نداشته باشند، لایه تشکیل شده از گاز اوزون در اتمسفر رو به کاهش گذاشته تا اینکه به طور کامل از بین برود. اشعه ماوراء بنفش، طوفان ها و فعالیت های انسانی بخش زیادی از اوزونی که در اتمسفر است را تولید می کنند اما باید بدانید که بدن انسان نیز در تولید اوزون دخالت دارد. نزدیک به دو دهه قبل، دانشمندان دریافتند که سیستم ایمنی بدن انسان به عنوان راهی برای مبارزه با تهدیدات بیولوژیکی اوزون تولید می کند.
بدن ما حاوی نوعی سلول له نام نوتروفیل، گلبول های سفید با لایه ای از آنتی بادی، است که در بدن در حال گردش بوده و باکتری ها و قارچ های بیماری زا را از بین می برد. برای انجام وظیفه خود، نوتروفیل ها با مولکول های اکسیژن با انرژی بسیار بالا،آنتی بادی هایشان را تغذیه می کنند. سپس آنتی بادی ها این مولکول ها را به اوزون تبدیل می کنند که برای از بین بردن باکتری های مهاجم مفید است. نوتروفیل ها میکروارگانیسم مهاجم را احاطه کرده و با مولکول های اوزونی که به تازگی ساخته شده اند آن را بمباران می کنند تا آن ها را نابود سازند.
از آنجایی که نزدیک به سه چهارم گلبول های سفید بدن انسان از نوع نوتروفیل هستند، مقدار مولکول اوزون تولید شدن در بدن هر فرد بسیار قابل توجه است. اما این موضوع چندان خوب نیست زیرا اوزون در غلظت های بالا برای بدن انسان مضر است. در فاصله ۲۵ کیلومتری از زمین، اوزون یک لایه گازی شکل می دهد که حیات روی کره زمین را از تشعشعات خورشیدی در امان نگه می دارد. اما در نزدیکی زمین، اوزون باعث آلودگی هوا شده و یکی از ترکیبات اصلی هوای آلوده به دود و غبار به شمار می آید. و در بدن انسان، اوزون باعث تجزیه کلسترول و ایجاد مولکول های سمی می شود که رشد بیماری هایی مانند آرتروز و تصلب شراین را افزایش می دهد.
۸- سیانید
یکی از ۱۰ ماده گرانقیمت سمی در بدن انسان سیانید است، سیانید یک ترکیب شیمیایی بسیار سمی و مرگبار است. این ماده شیمیایی با جلوگیری از تنفس سلولی ارگانیسم ها، به سرعت باعث مرگ آن ها می شود. مرگبار بودن سیانید موضوع اثبات شده ای است و در طی قرن ها به عنوان یک سلاح شیمیایی برای کشتن هزاران انسان به کار گرفته شده است. به همین دلیل، باورنکردنی است وقتی بگوییم سیانید به طور طبیعی در بدن انسان موجود است. غلظت های مختلفی از سیانید هر روزه وارد بدن ما می شوند، زیرا این ترکیب شیمیایی در هوا، آب و غذایی که می خوریم موجود است.
اما نیازی به وحشت نیست زیرا غلظت این سیانیدها بسیار اندک بوده و مشکل ساز نیست. برای کشتن یک انسان با وزن متوسط ۷۰ کیلوگرم به ۰٫۱ گرم سیانید نیاز است. اما سیانید توسط خود بدن انسان نیز تولید می شود. برای مثال، فرآیندهای شیمیایی موجود در بزاق انسان به تولید گاز سیانید در حلق منجر می شود که از طریق تنفس از بدن بیرون رانده می شود.
برآورد شده که در هر لحظه، یک فرد سالم می تواند ۵۰ میکروگرم سیانید به ازای ۱۰۰گرم بافت بدنی تولید کند. اما این ترکیب شیمیایی در بدن ما ذخیره نمی شود. بخش اعظم سیانید توسط کبد جذب و پردازش شده و از طریق ادرار از بدن خارج می شود. بخش دیگری از سیانید موجد در بدن توسط ریه ها به دی اکسید کربن تبدیل شده و از راه تنفس از بدن خارج می شود.
۷- عناصر رادیواکتیو
۱۰ ماده گرانقیمت سمی در بدن انسان – هر گونه تشعشع در مقدار فراوان برای انسان مضر است. برای مثال، حتی اگر اشعه ماوراء بنفش پوست ما را نسوزاند نیز تشعشعاتی که به صورت پنهان همه جا وجود دارند راهی برای ابتلای ما به سرطان خواهند یافت. اما آیا می دانستید که برخی از ترکیبات رادیواکتیو در بدن ما زندگی می کنند؟ یکی از ترکیبات رادیواکتیوی که در بدن ما وجود دارد توریم است، فلز سنگینی که در ابزارهای الکترونیکی استفاده می شود. در حالی که به طور روزانه مقادیر بسیار کمی توریم را از طریق غذا و آب وارد بدنمان می کنیم، این ترکیب معمولاً در عرض چند روز از بدن خارج می شود. یکی دیگر از معروف ترین عناصر رادیواکتیوی که در درون بدنمان داریم اورانیوم است.
این عنصر رادیواکتیو بسیار سنگین و سمی در سراسر کره زمین به صورت طبیعی یافت می شود. همانطور که می دانیم بیشترین مورد مصرف اورانیوم در نیروگاه های هسته ای و سلاح های کشتار جمعی است. مطالعات نشان می دهد که هر انسان معمولی به طور متوسط ۲۲ گرم اورانیوم در بدن خود داشته و می تواند روزی تا ۵ میکروگرم اورانیوم را از طریق دهان وارد بدن خود نماید. بزرگ ترین منبع این اورانیوم غذا ، به ویژه سبزیجات نشسته، و آب است.
وقتی که اورانیوم به درون بدن راه یابد وارد سیستم گردش خون شده و در ارگان های خاصی انباشته می شود. بعد از ماندن در این مراکز به مدت چندین ماه، بالاخره از بدن خارج می شود. دو سوم اورانیومی که وارد بدن می شود در استخوان های ما انبار می شوند. همچنین باید به پتاسیم-۴۰ اشاره کرد، یک ایزوتوپ رادیواکتیو از عنصر پتاسیم که از طریق غذا وارد بدن شده اما برای بدن مفید است.
۶- فلزات گرانبها
لازم نیست که تمام چیزهایی که در بدنمان هستند خطرناک یا رادیواکتیو باشند. در بدن ما، همچنین، عناصر باارزشی یافت می شوند که به طور طبیعی شما را با یک معدن گرانقیمت تبدیل می سازند. با این وجود به شما توصیه نمی شود که برای منافع اقتصادی آن ها را از بدنتان بیرون کشیده و بفروشید. اول از همه باید به طلا اشاره کرد. بخش اعظم طلای موجود در بدن انسان در خون او پنهان شده است به طوری که ۰٫۰۲ درص از حجم کلی خون را فلز ارزشمند طلای تشکیل می دهد. در کل بدن انسان حاوی ۰٫۲ میلیگرم طلاست که برای ساخت یک مکعب طلا به ضخامت ۰٫۲۲ میلیمتر کافی است. همچنین بدن ما حاوی نفزه نیز هست که میزان سمی بودن آن برای بدن بسیار اندک است.
هر فرد به طور معمول بیش از ۸۸ میکروگرم نقره در روز مصرف می‌کند، که به اندازه چند دانه شن است. محققان دریافته اند که فضولات انسان نیز حاوی ذرات طلا و دیگر فلزات گرانبها است. یک کیلوگرم مدفوع انسان می‌تواند حاوی تا ۴ گرم مس، نقره، وانادیم و طلا باشد. برای درک ارزش این مقدار فلزات گرانبها باید بدانید که ارزش مدفوع یک میلیون انسان به خاطر فلزات گرانبهایی که در آن وجود دارد حدود ۱۳ میلیون دلار است. بدین ترتیب شاید ندانید که بدنتان یک ماشین چاپ پول است اما استخراج این پول‌ها کمی دشوار و حال بهم زن است!
۵- مواد مخدر
از دیرباز می دانستیم که بدن انسان نمونه های خاص خود از برخی مواد مخدر شناخته شده را تولید می کند. برای مثال، بدن ما نوعی از اندوکانابیونیدها را تولید می کند، مولکول هایی که شباهت زیادی به مواد شیمیایی موجود در ماریجوآنا دارند. همچنین مغز انسان ترکیباتی شیمیایی به نام اندورفین تولید کرده که تاثیرات مُسکن مشابه مورفین دارد. اما انسان توانایی تولید دیگر مواد مخدر به صورت کاملاً طبیعی و در مقدار فراوان را نیز دارد که در واقع بسیار خطرناک بوده و در دنیای واقعی غیرقانونی هستند. یکی از این ترکیبات مخدر، دیمتیلتریپتامین یا DMT است که معمولاً از گیاهان بومی آمریکای جنوبی گرفته شده و می توان آن را نوشیده، دود کرده یا تزریق کرد.
این ترکیب شیمیایی تاثیرات توهم آور جدی داشته و مصرف کنندگان ادعا کرده اند که تحت تاثیر آن به جهان های دیگر سفر کرده و با موجودات الهی دیدار داشته اند. با این وجود، تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که مغز انسان به طور مداوم مقادیر کمی از DMT را تولید می کند. دانشمندان بر این باورند که این ماده مخدر در طول خواب عمیق و یا در تجربیات نزدیک به مرگ در بدن انسان تولید می شود. یکی دیگر از مواد مخدری که در بدن انسان به طور طبیعی تولید می شود ماده مخدری به نام GHB است که از آن با عنوان اکستازی مایع نیز یاد می شود.
این ماده شیمیایی موارد استفاده متعددی دارد. ورزشکاران پرورش اندام از آن برای افزایش حجم عضله استفاده کرده و پزشکان آن را برای تجویز اختلالات خواب تجویز می کنند. اما در صورتی که به درستی مصرف نشود، GHB می تواند بسیار خطرناک باشد. برای مثال، خوردن GHB به همراه الکل می تواند باعث مرگ فرد شده یا او را به کما ببرد. با این وجود، مقدار این ماده مخدر در بدن بسیار کم بوده و به همین دلیل خطری ندارد. GHB را می توان در بافت های متعددی از بدن یافت، برای مثال در مغز و خون، در غلظت های بیش از یک میلیگرم در لیتر. دو ماده مخدری که به آن ها اشاره شد از جمله مواد مخدر غیرقانونی به شمار می آیند که مصرف آن ها در بسیاری از کشورها ممنوع اعلام شده است.
۴- میدان های مغناطیسی
خاصیت مغناطیسی برای تداوم حیات بسیار ضروری است. برای مثال، تاثیر میدان مغناطیسی خورشید از سیاره زمین در برابر تشعشعات کیهانی محافظت می کند. بدون میدان مغناطیسی زمین، تشعشعات خورشیدی باعث از بین رفتن جو زمین شده و مانند مورچه هایی که زیر ذره بین شیشه ای قرار می گیرند، همه انسان ها و حیات روی کره زمین به طور کلی در کسری از ثانیه برشته شده و از بین می رفتند. اما میدان های مغناطیسی تنها به اجسام کهکشانی منحصر نمی شوند و اشکال مختلف حیات نیز خاصیت مغناطیسی خود را داشته که انسان نیز از این قاعده مستثنی نیست. جریان های الکتریکی باعث ایجاد خاصیت مغناطیسی می شوند، از این رو هر شیئی که در درون خود دارای جریان های الکتریکی باشد دارای میدان مغناطیسی است.
از آنجایی که در سیستم عصبی انسان نیز جریان الکتریسیته وجود دارد، در درون بدن ما و اطراف آن نیز میدان های مغناطیسی ایجاد می شود. هر یک از اندام های دورنی بدن ما با مقدار خاصی از جریان الکتریسیته کار می کند، به همین دلیل هر بخش از بدن نیز میدان مغناطیسی خاص خود را دارد. دانشمندان محاسبه کرده اند که قدرت میدان مغناطیسی سطح بدن انسان به اندازه ده میلیونم قدرت میدان مغناطیسی زمین است. در همین حال، قدرت میدان مغناطیسی مغز انسان حدود ۲۰۰ میلیون بار ضعیف تر از میدان مغناطیسی سیاره است.
در این میان، قدرتمندترین اندام داخلی بدن از لحاظ میدان مغناطیسی، قلب انسان است که قدرت آن تنها یک میلیون برابر ضعیف تر از میدان مغناطیسی زمین بوده و آنچنان قدرتمند است که تاثیر آن به بیرون از بدن نیز کشیده شده و برخی فرآیندهای بیولوژیکی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. همانطور که می بینید قدرت میدان های مغناطیسی بدن انسان نسبتاً ضعیف است اما این باعث نشده که برخی افراد ادعا کنند میدان مغناطیسی بدن آن ها آنقدر قوی است که فلزات را به خود جذب می کند.
۳- گرد و غبار ستاره ای
۱۰ ماده گرانقیمت سمی در بدن انسان – این یکی کمی قابل درک تر است زیرا نه تنها ما در بدن خود گرد و غبار ستاره ای داریم بلکه از آن نیز ساخته شده ایم. این ایده که انسان از ترکیبات ستاره ای ساخته شده اکنون دهه هاست که وجود دارد اما تنها به تازگی توانسته ایم شواهد کافی برای اثبات آن را بدست آوریم. در ابتدای شکل گیری جهان هستی، تنها عناصر پایه ای و اساسی مانند هیدروژن و هلیم وجود داشتند. وقتی که این ترکیبات شیمیایی با هم ترکیب شده تا اولین ستاره ها متولد شوند، عناصر سنگین تر و پیچیده تری شروع به شکل گیری در درون این اجسام کردند. برخی از این عناصر عبارتند از کربن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر، آهن و سولفور. این عناصر به نوبه خود باعث شکل گیری بدن انسان شدند.
اما این ترکیبات چگونه به زمین راه یافتند؟ وقتی که ستارگان به پایان عمر خود نزدیک می شوند، معمولاً منفجر شده و لایه بیرونی آن ها با مقادیر مختلفی از عناصر متفاوت در فضا پخش می شوند. بعد از طی کردن مسافت های طولانی در زمان های دراز، این عناصر بازمانده از انفجار ستاره ها روی سطح زمین فرود می آیند و با خاک ترکیب می شوند. سپس اشکال حیات روی زمین این عناصر را جذب کرده و ما نیز با خوردن این اشکال حیات (برای مثال گیاهان) این گرد و غبارهای ستاره ای را وارد بدن خود می کنیم.
بدین ترتیب در طی سال ها، عناصری که در ستارگان شکل گرفته بود به بخشی از بدن ما تبدیل می شوند. دو سال پیش، محققان دریافتند که ۹۷ درصد از اتم های بدن انسا همان هایی هستند که در ستارگان یافت شده اند. علاوه بر این، ۹۳ درصد از مواد تشکیل دهنده بدن انسان نیز در گرد و غبار ستاره ای وجود دارد.
۲- نور
خیلی وقت است که انسان می داند بدنش تولید نور می کند. برای مثال، گرمای بدن ما باعث ایجاد نور فرابنفش می شود، نوعی از تشعشعات الکترومغناطیسی که برای انسان قابل رویت نیست اگر چه برخی دیگر از حیوانات توانایی دیدن آن را دارند. وقتی پای نورهای قابل رویت به میان می آید، شاید فکر کنید که انتشار چنین نوری برای انسان غیرممکن است. شاید بگویید که مانند هر ماده و شیئی در جهان، ما نیز نور را منعکس می کنیم اما از خود نور تولید نمی کنیم. اما این طور نیست! در سال ۲۰۰۹، یک محقق از موسسه تکنولوژی توهوکو در ژاپن به نام ماساکی کوبایاشی تصمیم به بررسی این مسئله گرفت.
برای این کار، او از ۵ نفر کمک گرفته و هر سه ساعت یک بار به مدت ۲۰ دقیقه از بدن عریان آن ها عکس گرفت و این کار را به مدت سه روز متوالی انجام داد. تصاویر با استفاده از دوربین هایی با حساسیت بسیار بالا نسبت به نور گرفته شد و نتایج نشان داد که بخش های خاصی از بدن افراد مانند گردن و سرشان به طور مداوم از خود نور منتشر می کرد و این روشنایی در حدود ساعت ۴ بعدازظهر به بالاترین سطح خود می رسید. به نظر می رسد که این نورافشانی بدن منطبق بر ساعت بیولوژیکی بدن انسان بود که بر اساس آن بدن در ساعات پایانی بعدازظهر بیشترین مقدار انرژی را مصرف می کند.
محققان بر این باورند که نور زیستی بدن انسان توسط مولکول های کوچکی به نام فلوئوروفور تولید می شود که بعد از برخورد با الکترون هایی که در نتیجه تنفس سلولی آزاد می شوند از خود فوتون های نوری منتشر می کنند. با این وجود، نوری که توسط بدن تولید می شود آنقدر ضعیف است که با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست و در واقع هزاران برابر ضعیف تر از آنی است که چشم بتواند آن را شناسایی کند.
۱- ضدماده
ماده و ضدماده از یکدیگر بیزارند، به محض برخورد با هم از بین می روند و از این تلاقی تنها انرژی بر جای می ماند. اما علیرغم بی ثباتی و فرار بودن ضدماده در جهان هستی، بدن ما در همه حال مقداری ضدماده در درون خود دارد. برای درک چگونگی امکان پذیر بودن این موضوع، باید به سراغ پتاسیم-۴۰ برویم که در قسمت اول این مطلب گفتیم در بدن ما موجود است. همانطور که گفته شد، پتاسیم-۴۰ یکی از ایزوتوپ های رادیواکتیو یا انشعابات پتاسیم است که خود نوعی فلز نرم به شمار می آید. این ایزوتوپ خیلی زود تجزیه شده و بعد از اینکه اتم هایش انرژی شان را از دست می دهند به عناصر دیگر تبدیل می شود.
برای این کار، پتاسیم-۴۰ را می توان از طریق فرآیندی به کلسیم-۴۰ تبدیل کرد. در طی این فرآیند، یک اتم پتاسیم-۴۰ برخی از اجزای خود را از دست داده و ترکیبات دیگری تولید می کند، از جمله ذرات ضدماده ای که آنتی‌نوترینو نامیده می شود. و این آغاز ماجراست. برآورد می شود که در بدن انسان و در هر ثانیه بیش از ۵٫۰۰۰ اتم پتاسیم-۴۰ تخریب می شوند. حدود ۹۰ درصد از این اتم ها فرآیند تخریب یا فرسایش بدون بتا را تجربه می کنند که بر اساس آن هر ساعت دستکم ۱۶ میلیون اتم آنتی‌نوترینو تولید می شود.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)